ม่านแสงนิรภัยแบบซิงโครไนซ์แสง

★ ฟังก์ชันการตรวจสอบตัวเองที่ยอดเยี่ยม: หากตัวป้องกันหน้าจอนิรภัยทำงานผิดปกติ จะช่วยให้แน่ใจว่าไม่มีการส่งสัญญาณที่ไม่ถูกต้องไปยังอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์ที่ได้รับการควบคุม

★ ความสามารถในการป้องกันการรบกวนที่แข็งแกร่ง: ระบบมีความต้านทานที่ดีเยี่ยมต่อสัญญาณแม่เหล็กไฟฟ้า ไฟกะพริบ ส่วนโค้งของการเชื่อม และแหล่งกำเนิดแสงโดยรอบ

★ ใช้การซิงโครไนซ์ด้วยแสง ทำให้การเดินสายง่ายขึ้น และลดเวลาในการติดตั้ง

★ ใช้เทคโนโลยีการติดตั้งบนพื้นผิว ซึ่งให้ความต้านทานแผ่นดินไหวได้ดีเยี่ยม

★ สอดคล้องกับมาตรฐานความปลอดภัย IEC61496-1/2 และการรับรอง TUV CE

★ นำเสนอเวลาตอบสนองที่สั้น (≤15ms) ทำให้มั่นใจในความปลอดภัยและความน่าเชื่อถือสูง

★ ขนาด 25 มม.* 23 มม. ทำให้การติดตั้งง่ายและตรงไปตรงมา

★ ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดใช้ชิ้นส่วนของแบรนด์ที่ได้รับการยอมรับทั่วโลก

ม่านแสงนิรภัยประกอบด้วยสององค์ประกอบเป็นหลัก: ตัวส่งสัญญาณและตัวรับ เครื่องส่งจะส่งลำแสงอินฟราเรดออกไป ซึ่งเครื่องรับจะจับไว้เพื่อสร้างม่านแสง เมื่อมีวัตถุเข้าไปในม่านแสง เครื่องรับจะตอบสนองอย่างรวดเร็วผ่านวงจรควบคุมภายใน ทำให้อุปกรณ์ (เช่น เครื่องกด) หยุดหรือส่งสัญญาณเตือนเพื่อปกป้องผู้ปฏิบัติงานและรักษาการทำงานปกติและปลอดภัยของอุปกรณ์

ท่อเปล่งแสงอินฟราเรดหลายหลอดถูกวางตำแหน่งเป็นระยะๆ บนด้านหนึ่งของม่านแสง โดยมีหลอดรับอินฟราเรดที่สอดคล้องกันจำนวนเท่ากันจัดเรียงคล้ายกันที่ด้านตรงข้าม ตัวส่งสัญญาณอินฟราเรดแต่ละตัวจะจัดตำแหน่งโดยตรงกับตัวรับอินฟราเรดที่ตรงกัน เมื่อไม่มีสิ่งกีดขวางระหว่างหลอดอินฟราเรดที่จับคู่ สัญญาณไฟแบบมอดูเลตจากตัวส่งสัญญาณจะไปถึงตัวรับได้สำเร็จ เมื่อเครื่องรับอินฟราเรดตรวจพบสัญญาณมอดูเลต วงจรภายในที่เกี่ยวข้องจะส่งสัญญาณเอาต์พุตในระดับต่ำ ในทางกลับกัน หากมีสิ่งกีดขวาง สัญญาณอินฟราเรดจะไม่สามารถไปถึงท่อรับสัญญาณได้ และวงจรจะส่งสัญญาณเอาต์พุตในระดับสูง เมื่อไม่มีวัตถุใดรบกวนม่านแสง สัญญาณมอดูเลตทั้งหมดจากตัวปล่อยอินฟราเรดจะไปถึงตัวรับที่เกี่ยวข้อง ส่งผลให้วงจรภายในทั้งหมดส่งสัญญาณเอาต์พุตในระดับต่ำ วิธีการนี้ช่วยให้ระบบตรวจจับการมีอยู่หรือไม่มีวัตถุได้โดยการประเมินเอาต์พุตของวงจรภายใน

1. พิจารณาสภาพแวดล้อมการทำงานเฉพาะและกิจกรรมของผู้ปฏิบัติงาน สำหรับเครื่องจักร เช่น เครื่องตัดกระดาษ ซึ่งผู้ปฏิบัติงานเข้าไปในพื้นที่อันตรายบ่อยครั้งและอยู่ใกล้พื้นที่ดังกล่าว ความเสี่ยงในการเกิดอุบัติเหตุก็จะสูงขึ้น ดังนั้นระยะห่างของแกนลำแสงจึงควรค่อนข้างเล็ก ตัวอย่างเช่น ใช้ม่านแสงระยะห่าง 10 มม. เพื่อป้องกันนิ้วมือ

2. หากความถี่ในการเข้าสู่เขตอันตรายต่ำหรือระยะห่างมากขึ้น คุณสามารถเลือกม่านกันแสงที่ออกแบบมาเพื่อปกป้องฝ่ามือ โดยมีระยะห่าง 20-30 มม.

3. สำหรับพื้นที่ที่ต้องการการป้องกันแขน ควรใช้ม่านแสงที่มีระยะห่างมากกว่าเล็กน้อยประมาณ 40 มม.

4. ขีดจำกัดสูงสุดสำหรับม่านแสงคือการปกป้องทั้งร่างกาย ในกรณีเช่นนี้ ให้เลือกม่านแสงที่มีระยะห่างกว้างที่สุด เช่น 80 มม. หรือ 200 มม.

ความสูงของการป้องกันควรพิจารณาจากเครื่องจักรและอุปกรณ์เฉพาะ โดยสรุปจากการวัดจริง สังเกตความแตกต่างระหว่างความสูงของม่านแสงนิรภัยและความสูงในการป้องกัน ความสูงของม่านลำแสงหมายถึงความสูงโดยรวม ในขณะที่ความสูงในการป้องกันคือช่วงที่มีประสิทธิภาพระหว่างการทำงาน ความสูงของการป้องกันที่มีประสิทธิผลคำนวณเป็น: ระยะห่างของแกนลำแสง * (จำนวนแกนลำแสงทั้งหมด - 1)

ระยะลำแสงทะลุ ซึ่งเป็นช่วงระหว่างตัวส่งและเครื่องรับ ควรกำหนดตามการตั้งค่าจริงของเครื่องจักรและอุปกรณ์เพื่อเลือกม่านแสงที่เหมาะสม หลังจากตัดสินใจเกี่ยวกับระยะห่างของลำแสงทะลุแล้ว ให้พิจารณาความยาวของสายเคเบิลที่ต้องการ

ประเภทเอาต์พุตสัญญาณของม่านแสงนิรภัยจะต้องตรงกับความต้องการของเครื่อง หากสัญญาณจากม่านแสงไม่สอดคล้องกับอินพุตของเครื่อง จำเป็นต้องมีตัวควบคุมเพื่อปรับสัญญาณให้เหมาะสม

เลือกระหว่างขายึดรูปตัว L หรือขายึดฐานแบบหมุนได้ตามความต้องการเฉพาะของคุณ