Dqv อุปกรณ์ป้องกันความปลอดภัยโฟโตอิเล็กทริค

★ การออกแบบมิติคือ 35 มม.* 51 มม. สามารถต่อเซ็นเซอร์ความปลอดภัยเข้ากับสายเคเบิล (M12) ผ่านช่องจ่ายอากาศได้

★ ชิ้นส่วนอิเล็กทรอนิกส์ทั้งหมดใช้อุปกรณ์เสริมของแบรนด์ที่มีชื่อเสียงระดับโลก

★ ม่านแสงเป็นจังหวะ ต้องใช้ม่านแสงนี้พร้อมกันกับคอนโทรลเลอร์ หลังจากตัวควบคุม ความเร็วปฏิกิริยาจะเร็วขึ้น เอาต์พุตรีเลย์คู่จะปลอดภัยกว่า

แผงบังแสงนิรภัยประกอบด้วยสององค์ประกอบเป็นหลัก โดยเฉพาะตัวส่งสัญญาณและเซ็นเซอร์ เครื่องส่งจะปล่อยลำแสงอินฟราเรด ซึ่งเซนเซอร์จับไว้เพื่อสร้างม่านแสง เมื่อวัตถุเข้าไปในหน้าจอแสง เซ็นเซอร์จะตอบสนองทันทีผ่านระบบควบคุมภายใน โดยสั่งให้เครื่องจักร (เช่น เครื่องอัด) หยุดหรือเปิดใช้งานสัญญาณเตือนเพื่อปกป้องผู้ปฏิบัติงาน เพื่อให้มั่นใจในความปลอดภัยและรักษาการทำงานของอุปกรณ์ตามปกติ

ที่ด้านหนึ่งของแผงป้องกันแสง หลอดเปล่งแสงอินฟราเรดหลายหลอดอยู่ในตำแหน่งที่ห่างกันเท่ากัน โดยมีหลอดรับอินฟราเรดจำนวนเท่ากันจัดเรียงคล้ายกันที่ด้านตรงข้าม ตัวส่งสัญญาณอินฟราเรดแต่ละตัวจะจัดตำแหน่งโดยตรงกับตัวรับอินฟราเรดที่เกี่ยวข้อง และติดตั้งตามแนวเส้นตรงเดียวกัน เมื่อไม่มีสิ่งกีดขวาง สัญญาณมอดูเลต (สัญญาณแสง) ที่ปล่อยออกมาจากตัวส่งสัญญาณอินฟราเรดจะไปถึงตัวรับอินฟราเรดได้สำเร็จ หลังจากได้รับสัญญาณมอดูเลตแล้ว วงจรภายในที่เกี่ยวข้องจะส่งออกระดับต่ำ อย่างไรก็ตาม เมื่อมีสิ่งกีดขวาง สัญญาณมอดูเลตที่ปล่อยออกมาจากตัวส่งสัญญาณอินฟราเรดจะประสบปัญหาในการเข้าถึงตัวรับอินฟราเรดอย่างราบรื่น ณ จุดนี้ เครื่องรับอินฟราเรดไม่สามารถรับสัญญาณมอดูเลตได้ ส่งผลให้วงจรภายในที่สอดคล้องกันส่งเอาต์พุตระดับสูง เมื่อไม่มีวัตถุใดเคลื่อนที่ผ่านแผงป้องกันแสง สัญญาณมอดูเลตที่ปล่อยออกมาจากหลอดเปล่งแสงอินฟราเรดทั้งหมดจะไปถึงหลอดรับอินฟราเรดที่สอดคล้องกันที่ฝั่งตรงข้ามได้สำเร็จ ส่งผลให้วงจรภายในทั้งหมดส่งสัญญาณเอาต์พุตระดับต่ำ วิธีการนี้ช่วยให้สามารถตรวจจับการมีหรือไม่มีวัตถุได้โดยการวิเคราะห์สถานะวงจรภายใน

ขั้นตอนที่ 1: กำหนดระยะห่างแกนแสง (ความละเอียด) ของหน้าจอไฟป้องกัน

1. พิจารณาสภาพแวดล้อมและกิจกรรมเฉพาะของผู้ปฏิบัติงาน ตัวอย่างเช่น หากเครื่องจักรที่ใช้งานอยู่เป็นเครื่องตัดกระดาษ ผู้ปฏิบัติงานจะเข้าถึงโซนอันตรายบ่อยขึ้นและอยู่ใกล้กับพื้นที่เหล่านั้นมากขึ้น ซึ่งเพิ่มโอกาสเกิดอุบัติเหตุได้ ดังนั้น ให้เลือกระยะห่างแกนลำแสงที่เล็กกว่าสำหรับม่านแสง (เช่น 10 มม.) เพื่อปกป้องนิ้วมือ

2. ในทำนองเดียวกัน หากความถี่ในการเข้าสู่พื้นที่อันตรายลดลงหรือเพิ่มระยะห่าง ให้พิจารณาปกป้องฝ่ามือ (20-30 มม.)

3. หากพื้นที่อันตรายจำเป็นต้องมีการป้องกันแขน ให้เลือกม่านบังแสงที่มีระยะห่างมากกว่าเล็กน้อย (ประมาณ 40 มม.)

4. ขีดจำกัดสูงสุดของหน้าจอแสงคือการปกป้องร่างกายมนุษย์ เลือกหน้าจอไฟที่มีระยะห่างกว้างที่สุด (80 มม. หรือ 200 มม.)

ซึ่งควรขึ้นอยู่กับเครื่องจักรและอุปกรณ์เฉพาะ โดยมีข้อสรุปจากการวัดจริง ให้ความสนใจกับความแตกต่างระหว่างความสูงโดยรวมและความสูงในการป้องกันของหน้าจอแสง ความสูงโดยรวมหมายถึงลักษณะโดยรวม ในขณะที่ความสูงในการป้องกันหมายถึงช่วงการป้องกันที่มีประสิทธิผลระหว่างการทำงาน โดยคำนวณเป็น: ความสูงการป้องกันที่มีประสิทธิผล = ระยะห่างของแกนลำแสง * (จำนวนแกนลำแสงทั้งหมด - 1)

ระยะห่างของลำแสงที่วัดระหว่างตัวส่งและตัวรับควรได้รับการปรับให้เหมาะกับการตั้งค่าของเครื่องเพื่อเลือกม่านแสงที่เหมาะสม นอกจากนี้ ให้พิจารณาความยาวของสายเคเบิลหลังจากกำหนดระยะการถ่ายภาพแล้ว

ซึ่งควรสอดคล้องกับวิธีการส่งสัญญาณของหน้าจอไฟนิรภัย หน้าจอไฟบางจออาจไม่ซิงโครไนซ์กับสัญญาณที่ส่งออกโดยอุปกรณ์ของเครื่องจักร ซึ่งจำเป็นต้องใช้ตัวควบคุม